Dag 7: Mals (IT) – Schlanders (IT): 37 km en 2000 hoogtemeters

Weer een heerlijke, maar ook heel zware etappe! De beklimming van de Rappenscharten was gisterenavond op de briefing door course director Wolfi aangekondigd als ‘the steepest and hardest climb you have to deal with this week, by far’.

Omhoog dabben naar de Rappenscharten

Het was klimmen van bij het begin. Rechtstreeks het dorp uit, trappen op, en dan de berg op. Hup! Stukjes loopbaar, maar ook veel stappen. Dirk was niet helemaal in vorm, een beetje duizelig, maar we weten dat dat tijdelijk is en je er normaal gezien wel door komt. En zo geschiedde, na 1,5u was Dirk weer helemaal de oude. Nog even later komen we toe bij de eerste bevoorrading van de dag, en daar staat een groot spandoek “Go, Wim, Go!!!” en “Go, Dirk, Go!!!”. Onze zotte fans Geert en Jan zijn gearriveerd! Heerlijk. Ze gaan even mee naar de bevoorrading, en eens voorraden bijgevuld en wat gegeten en gedronken, vertrekken we voor de zware klim naar de RappenScharten. Jan en Geert stappen even mee, maar moeten al snel afhaken. Dan besef je je waar je mee bezig bent: na 220km in de benen kunnen de frisse jongens niet mee. OK OK, ze waren niet opgewarmd en zo...

Verder de Rappenscharten dus. Gewoon hup door het struikgewas eerst, over rotsen en steengruis later 1000m steil omhoog tot net over de 3012m. Gestaag doorklimmen is de boodschap, hier en daar wat drinken en een gelleke slurpen en vooruit met de geit. Veel entertainment ook op dit stuk – zie video en dus een heerlijke sfeer. Uiteindelijk na 1u45’staan we boven en wat een heerlijk gevoel. Dit was echt wel een van de laatste grote hindernissen op onze tocht, hier boven staan is alweer een grote stap dichter bij het einddoel!!!

Nu, nog geen victorie kraaien. Vanaf de 3012m hoogte dalen we helemaal af naar 715m – 2300m dalen in 1 keer dus, op een 16-tal km. In het begin vrij technisch, dan een stuk vrij zacht glooiend en daarna nog een heel stuk steil naar beneden. Na een tijdje beginnen de quadriceps en knieen stevig tegen te pruttelen, maar geen keuze: doorgaan is de boodschap.

Zo gezegd, zo gedaan en na 6u20’ komen we toe aan de finish. Alweer een super-dag, het was prachtig en het ging heel goed. We hadden 7 uren verwacht, dus het was een heel stuk sneller. Enbelangrijk: tot nu toe, of we nu doorgelopen hadden of wat rustiger, we waren altijd zo rond de 50ste in onze categorie. Maar vandaag: 41ste! En we zijn opgeklommen naar nr 148 in het algemeen klassement, zo maar even 20 plaatsen vooruit!!! Lang leve het uithoudingsvermogen!

Ook Thomas heeft de dag goed afgerond, hij heeft de afdaling goed doorstaan en kwam binnen op 6u50’. Hij zal het normaal gezien ook halen tot de finish morgen, in Latsch. Wat een prachtprestatie.

Wim en Dirk

Supporters op post

PS: bedankt voor alle ondersteunende briefjes van TC, Anne, Elke, Kato, Geert, Babs, Bart, Amelie, Christine, Ann-Sophie, Tom, Ellen, Sander en Vere, Liesbet, Masj en nog zoveel anderen op de banner. Geweldig, doet echt deugd.