Een heerlijke etappe!
 |
| Bevoorrading onderweg |
Het begon met 6 licht dalende kilometers over een goede weg. Leuk om eens wat te kunnen doorlopen.
Dan een lange klim richting Italie, met een spectaculaire passage langs een pad uitgehouwen in de rotsen.
Dan de afdaling naar Mals, niet te steil en goed loopbaar. Een etappe waar echt snelheid kon gemaakt worden.
 |
| Wienerschlucht of zoiets: indrukwekkend pad uitgehouwen uit de rotsen |
De benen voelden bij ons alle twee erg goed, maar de vermoeidheid begint nu echt wel in het lichaam te hangen. Tijdens de lange klim voelde ik me erg licht in het hoofd, opletten daarmee en toch niet te diep gaan. We zagen een aantal mensen hun concentratie verliezen vandaag. Iemand struikelde net voor ons over een steen en haalde heel zijn gezicht open. Een andere loper verloor zijn evenwicht op een smal pad en verween bijna in de afgrond.... Blijven concentreren...
Na 5u15 min liepen we dolgelukkig Mals binnen, dit was voor ons een erg goede etappe. Door de vroege aankomst hebben we ook wat extra recuperatie tijd.
Onze avonturen begonnen echter pas goed na aankomst in Mals...
Alle hotels in Mals waren volboekt, dus we hadden – net als vele andere TAR lopers- een kamer genomen in Prad, 8 km verder.
De TAR shuttle bus bracht ons en enkele andere lopers keurig tot voor de deur van Gasthof Montana. Ook onze grote duffel bag stond al klaar in de lobby, afgeleverd door de TAR bagagedienst. Dat loopt hier weer op rolletjes, dachten wij. Prachtig georganiseerd die TAR.
Helaas vergeten dat we vandaag in Zuid Tirol, Italie aangekomen zijn, waar de dingen toch enigszins anders werken.
‘Spijtig’, zegt meneer Montana ons, ‘ik zit vol’.
‘Maar we hebben hier geboekt, meneer Montana’.
‘Inderdaad, maar ik zit vol, begrijpt U’. Dit alles met de grootste glimlach. ‘Maar misschien heeft Therese kamers. Gooi uw bagage in mijn wagen, we gaan naar Therese.’
Aangekomen bij Gasthof Therese. Gasthof Therese dicht. Meneer Montana doet een snel telefoontje, zegt ons ‘ze komt dadelijk’ en stuift weg.
Daar zitten we dan in het gras voor Gasthof Therese -dicht- waar we niet geboekt hebben.
Therese komt aan, heeft kamers, maar vindt ons nogal een bizar gezelschap en stelt enkele geinteresseerde vragen. Ja, we komen vandaag lopend uit Scuol, Zwitserland. Dat is ongeveer 40 km van hier en ligt achter die hoge berg. ‘Met al die bagage op uw rug??’ Een nogal moeizame conversatie.
Toen op onze vraag ‘ hoe snel is de internetconnectie hier’ het antwoord kwam ‘was ist das, internet’, beseften we dat het een lange avond zou worden....
We proberen dit verslagje up te loaden met een 3G stick - een concept dat we niet hebben proberen uit te leggen aan Therese.... Video zal voor morgen zijn, wegens beperkte data capaciteit op de stick.
En morgenvroeg komen onze supporters Geert en Jan uit Belgie aan, een geweldige boost voor onze moraal!
67 km en 3900 hoogtemeters te gaan!
Dirk en Wim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten