Dag 3: Schruns– Galtur 42,3km – 1870 hoogtemeters

Mens met inzinking

Hoera, Dirk is ook een mens! Eindelijk heeft die gast, na 110km wedstrijd, ook eens een inzinking gekregen. Ge moest opletten of ze was voorbij zonder het te merken, maar het is zonder twijfel zo. Dit stemt mij vrolijk, want ik begon te vrezen dat hij van ander materiaal gemaakt was. Dit gezegd zijnde, ikzelf heb een dag achter de rug zonder echte inzinking. Ook fijn :-)

Het was, zoals aangekondigd, een hele natte dag. Het heeft zowat van begin tot einde geregend. We hadden er ons gelukkig goed op voorzien, dus het heeft ons absoluut niet in de problemen gebracht. Meerdere dagen regen zou geen zegen zijn, maar zo eens 1 dag was best ook wel eens mooi. Wolken en mist in de bergen, het heeft wel iets. De organisatie had gisteren beslist om niet de originele route te lopen, wegens gevaar op onweer op zeer onbeschutte plaatsen. Het werd dus een alternatieve route, iets korter (42.3 ipv 43.2km) en minder hoogtemeters – toch 800m minder dan voorzien. Het was dan misschien een plan B, maar dan toch een plan B dat er ook mocht zijn!

Door de regen was het – u raadt het – ook heel modderig. Je probeert dan een tijdje de schoenen min of meer droog te houden, goed wetend dat dat toch een verloren zaak is. Inderdaad, op een bepaald moment worden de schoenen kletsnat, en dan kan je tenminste vanaf dan gewoon die plassen negeren. Veel gemakkelijker.

Vandaag was 30km klimmen, en dan 12km afdalen. De klim was geleidelijk en op veel stukken wel loopbaar. Ongeveer half wedstrijd kwamen we aan een bevoorradingspost, sneller dan we hadden verwacht. Daarmee begonnen we luidop te denken aan een vrij snelle tijd vandaag. Maar helaas. Vanaf die post kregen we een 9-tal km voorgeschoteld over rotsen en door modder en beekjes, glibberig, gevaarlijk – maar wel bijzonder mooi en leuk. Alleen kon je daar geen meter lopen, met als gevolg dat we bijna 2 uren nodig hadden om aan de volgende post bij 30km te komen. Meteen ook het hoogste punt van de dag, en op een paar serieuze molshopen na ook het einde van het klimwerk.

Natte afdaling in de mist

Restte ons nog 12km afdaling, vrij geleidelijk en heel loopbaar. Wij sloegen er dan nog in om ergens een afslag te missen – die nochthans goed aangegeven stond achteraf gezien, waar zaten we met onze gedachten??? – maar gelukkig was de plaastelijke boer bij de pinken en gaf hij aan dat we fout zaten. Oef, 100m maar, dat had kunnen tegenvallen. Na ongeveer 1,5u dalen (en een beetje stijgen) liepen we alweer dolgelukkig over de finish, net binnen ons doel: 6u58! En daarmee schuiven we weer een plaar plaatsjes naar voren in de rangschikking.

Nog iets anders: er zijn drie Belgische teams in de wedstrijd.

Het team van Filip en Michiel is beresterk, die lopen in een andere categorie – elke dag rond de 20ste plaats overall. Helden...

Het andere team – Team Run Hard No Excuses – is ongeveer even sterk als ons. Die jongens worden ondersteund door Decathlon, we waren dus al aan het fantaseren over een mooie strijd tussen team A.S. Adventure en team Decathlon. Helaas heeft teamlid Florent gisteren bij een ongelukkige val de ligamenten van zijn enkel gescheurd. Exit team Decathlon. Individuele lopers mogen verderlopen, als ze zich aansluiten bij een ander team. Wij hebben daarom vandaag het andere teamlid Thomas zowat geadopteerd. Zo, het is dus officieel: A.S.Adventure heeft Decathlon overgenomen. Men zegge het voort.....

Dirk en Wim