Training in de Provence en… de Mont Ventoux!

Het nuttige aan het aangename koppelen: dat is exact wat de bedoeling was van deze training. Dirk zou met familie een week in de Provence zitten, dichtbij Orange. Dus trok ik er ook op uit, met dochter en een vriendin, om tentgewijs ook een week tussen de lavendel en krekels te zitten, en daar wat km's met veel hoogte af te leggen. Om het beeld compleet te maken: wij hadden het geluk nog een plaats te vinden op een camping in Nyons, waar ook Veckie en Lieve met kids verbleven.

Zondag namiddag toegekomen, tegen de avond toch nog een klein beetje lopen, vanaf de camping via de Pont Roman naar een landweg naast de rivier. Heerlijk, zo na 10u auto even de benen strekken, in een heerlijke temperatuur, genietend langs de olijfboomgaarden (heet dat zo???).

Vanaf de camping kon ik een leuk toertje doen van een 18-tal km, met 700 hoogtemeters, naar “La Grande Grosse”, lokale piek. Perfecte "tussendoor" training. Dat deed ik dan ook op maandag. 1h06’ om 700m te klimmen op 10km tijd, best wel OK. En dan langs de kleine paadjes afgedaald, niet altijd evident qua parcours maar wel heel leuk. Uiteindelijk net geen 2 uren onderweg, en een perfecte training met een klim die net loopbaar was en een stevige afdaling om de quads te trainen.

Omdat het toch ook een beetje vakantie was, dinsdag rustdag. Rustdag betekent: een beetje zwemmen, tochtje naar Nyons, gezellig genieten. En dat om dan helemaal klaar te zijn voor het grote plan van deze trainingsvakantie: de Mont Ventoux.

Woensdag, 6u40: biep biep biep opstaan. Afspraak om 8u met Dirk in Bedoin om de Mont Ventoux te gaan bedwingen. Ook Tom was van de partij, maar dan fietsgewijs. 8u18: nog eens biep, maar dit keer om het begin van de training in te zetten.

21.5km bergop lopen, via de verharde weg, van Bedoin (300m of zo) naar de top van de Mont Ventoux op 1911m of 1909m, of 1912m, al naargeland de bron...). De weg kronkelt langs bossen met hier en daar een prachtig zicht op de witte top, tot op een 1500m waar Chalet Renard staat. Vanaf daar is het gedaan met de begroeiing en loop je in volle zon – en nog altijd lekker steil omhoog.

 2u40’ na het vertrek staan we boven, een gemiddelde van zo’n 8km/u, we zijn tevreden. Boven nemen we even de tijd om te bekomen en te genieten, plus om de watervoorraad aan te vullen (met water van 2,5 EUR per halve liter, nota bene!).

Dan weer op weg naar beneden – maar nu langs de kleinere paden. Ik had voor vertrek nog een stafkaart van het gebied gekocht, zodat we zeker wat konden exploreren. Het was een prachtige afdaling, vrij constante helling, ook weer prima als training. Hier en daar hadden we echt een jiiieeehaaa gevoel, en volgende maand tijdens de TAR zal het alleen nog beter zijn!!! Een goede manier om de motivatie en het zelfvertrouwen nog wat op te vijzelen!

Uiteindelijk staan we na exact 4,5 uren terug aan de auto’s, na nog een paar km’s goed doorlopen op het einde. Het prachtige van trail is, dat je eigenlijk je krachten goed kan doseren, en daarom lang kan blijven doorgaan. Het is natuurlijk ook dankzij maandenlange stevige training dat het al eens ietske meer mag zijn...

Om toch dat trainingseffekt nog wat te verhogen, donderdag opnieuw de Salomon’s aangetrokken, om opnieuw La Grande Grosse op te lopen. Dit keer op het einde van de namiddag, dus lekker heet. Ik was zelfs iets sneller boven dan maandag, en de afdaling ging ook minstens even vlot. Daarmee staat de teller op dit moment op iets meer dan 80km in de Provence, ik zorg er voor dat er minstens 100km op te teller staan voor we weer vertrekken.

En wat dat nuttige en aangename betreft: dat klopt voor 100%! Zowel het gedeelte vakantie als de training zijn/waren super aangenaam, maar ik voel ook dat het qua training een zeer geslaagde uitstap is. Volgende week nog “even” de trail du Fantome (50km, 2400hm) op het palmares bij schrijven, en dan zijn we helemaal klaar voor de TAR!

Wim